Polub nas na Facebooku
Czytasz: Próba Webera – zasady i interpretacja wyników prób stroikowych
menu
Polub nas na Facebooku

Próba Webera – zasady i interpretacja wyników prób stroikowych

Kobieta podczas badania słuchu

Fot: maica / gettyimages.com

Próba Webera to jedna z prób stroikowych, czyli wykonywanych z użyciem stroika, który wprawiony w drgania, wydaje dźwięk. W próbach stroikowych ocenia się przewodnictwo kostne i powietrzne, a także czy niedosłuch ma charakter odbiorczy czy przewodzeniowy.

Niedosłuch może dotyczyć każdej grupy wiekowej, choć najczęściej kojarzony jest z osobami w starszym wieku. Istotnym elementem diagnostyki zaburzeń słuchu są badania słuchu subiektywne i obiektywne. Badania subiektywne bazują na odpowiedziach badanego. Na wynik badań obiektywnych pacjent nie ma wpływu. Próba Webera to jedno z subiektywnych badań słuchu, zaliczana jest do prób stroikowych.

Kiedy wykonuje się próbę Webera?

W pierwszej kolejności wykonuje się ocenę słyszalności mowy oraz szeptu. Prawidłowo człowiek powinien słyszeć szept z odległości 6 m. Badanie polega więc na tym, że badający staje w odległości 6 m od pacjenta i wypowiada szeptem słowa, stopniowo zbliżając się do badanego. Pacjent ma za zadanie powtórzyć to, co usłyszy. Badanie wykonuje się dla każdego ucha z osobna, zaczynając od strony, po której słyszy lepiej. W dalszej kolejności wykonuje się próby stroikowe, do których zalicza się próbę Webera oraz próbę Rinnego. Służą one określeniu, czy niedosłuch ma charakter przewodzeniowy, czyli uszkodzenie obejmuje ucho środkowe, czy odbiorczy, kiedy uszkodzenie obejmuje ucho wewnętrzne. Kolejnym najczęściej wykonywanym badaniem jest audiometria totalna, którą wykonuje się w specjalnie do tego przeznaczonej tzw. kabinie ciszy. Ocenia przewodnictwo kostne oraz przewodnictwo powietrzne dla obu uszu. Ostatnim badaniem subiektywnym jest ocena nie tylko przewodzenia dźwięku, ale również rozumienia mowy, czyli audiometria mowy.

Na czym polegają próby stroikowe, w tym próba Webera?

Określenie „próby stroikowe” oznacza, że wykonuje się je przy użyciu stroika. Próba Webera pozwala porównać stopień przewodnictwa kostnego w obu uszach. W tym celu ustawia się stroik na szczycie głowy bądź u podstawy nosa, a następnie badany ma za zadanie stwierdzić, w którym uchu słyszy lepiej. Drugi rodzaj próby stroikowej to próba Rinnego, w której porównuje się przewodnictwo powietrzne i kostne. Tym samym zbliża się drgający stroik do ujścia małżowiny usznej, a następnie do wyrostka sutkowatego (guzka kostnego znajdującego się tuż za uchem).

Jak mózgu przetwarza dźwięki? Dowiesz się tego z filmu:

Zobacz film: Słuch człowieka - jak mózg przetwarza dźwięki. Źródło: Dzień Dobry TVN.

U kogo można wykonać próbę Webera?

Nie ma żadnych przeciwwskazań do wykonywania próby Webera w ramach podstawowego badania słuchu. Jednak zastosowanie tego badania w praktyce klinicznej jest aktualnie niewielkie. Zostało właściwie wyparte przez audiometrię. Warunkiem wykonania próby Webera jest współpraca z pacjentem. Trudne jest to więc u osób starszych ze znacznym niedosłuchem czy też u dzieci małych, które nie są w stanie współpracować z lekarzem i ich interpretacja co do słyszenia dźwięku nie do końca jest wiarygodna.

Interpretacja próby Webera i pozostałych prób stroikowych

Jeżeli osoba badana nie ma żadnych nieprawidłowości w zakresie słuchu bądź ubytki są takie same po obu stronach, dźwięk wydawany przez stroik odbierany jest tak samo w obu uszach. Badany twierdzi więc, że słyszy dźwięk po środku głowy. Jeśli jednak występuje ubytek w zakresie zmysłu słuchu w jednym z uszu, wtedy dźwięk odbierany jest lepiej po jednej stronie. W niedosłuchu typu przewodzeniowego dźwięk jest lepiej odbierany przez ucho chore. W niedosłuchu odbiorczym dźwięk lepiej jest słyszalny w zdrowym uchu. Próba Rinnego natomiast pozwala porównać przewodnictwo kostne i powietrze. W zdrowym uchu dźwięk stroika znajdującego się przy małżowinie usznej powinien być dłużej słyszalny niż na kości. Dominować więc powinno przewodnictwo powietrzne. W niedosłuchu przewodzeniwym stroik jest lepiej słyszalny z ujścia ucha zewnętrznego. W niedosłuchu kostnym natomiast stroik jest lepiej odbierany po przystawieniu stroika do kości.

Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
268
29
Polecamy
Audiometria tonalna – czym jest i do czego jest wykorzystywana?
Audiometria tonalna – czym jest i do czego jest wykorzystywana? TVN zdrowie
Badanie słuchowych potencjałów wywołanych (ABR) – nieinwazyjne i obiektywne badanie audiometryczne 
Badanie słuchowych potencjałów wywołanych (ABR) – nieinwazyjne i obiektywne badanie audiometryczne  TVN zdrowie
USG - proste badanie, które może uratować życie.
Jakie choroby pomaga wykryć?
USG - proste badanie, które może uratować życie. Jakie choroby pomaga wykryć? Dzień Dobry TVN
Eksperci:
remdesivir wyraźnie zahamował rozwój Covid-19.
Lek może niebawem trafić do szpitali
Eksperci: remdesivir wyraźnie zahamował rozwój Covid-19. Lek może niebawem trafić do szpitali Dzień Dobry TVN
Komentarze (0)
Nie przegap
Dietetyczka radzi: Dieta ketogeniczna - plan, efekty, przepisy i skutki uboczne
Dietetyczka radzi: Dieta ketogeniczna - plan, efekty, przepisy i skutki uboczne
Dieta niskowęglowodanowa, czyli skuteczna redukcja tkanki tłuszczowej. Na czym polega dieta niskowęglowodanowa – zasady i efekty jej stosowania. Przykładowy dzienny jadłospis
Dieta niskowęglowodanowa, czyli skuteczna redukcja tkanki tłuszczowej. Na czym polega dieta niskowęglowodanowa – zasady i efekty jej stosowania. Przykładowy dzienny jadłospis
Co oznacza i do czego prowadzi zanik kory mózgowej? Przyczyny i objawy schorzenia
Co oznacza i do czego prowadzi zanik kory mózgowej? Przyczyny i objawy schorzenia
Kiedy i co można jeść po gastroskopii? Zalecenia po badaniu
Kiedy i co można jeść po gastroskopii? Zalecenia po badaniu
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Dieta paleo - przykładowy jadłospis, przepisy, zasady i efekty
Dieta paleo - przykładowy jadłospis, przepisy, zasady i efekty