Wizyta u ginekologa wiąże się z przekroczeniem granic intymności, co dla większości kobiet – zwłaszcza bardzo młodych – stanowi powód do wstydu i lęku. Często decydują się na pierwsze spotkanie z lekarzem dopiero wówczas, gdy odczuwają poważne dolegliwości. To błędne postępowanie, ponieważ wielu chorobom można zapobiec dzięki regularnym badaniom ginekologicznym i odpowiedniej profilaktyce.
Kiedy wybrać się na pierwszą wizytę do ginekologa?
Ginekologa nie muszą odwiedzać bardzo młode dziewczęta, które nie obserwują żadnych niepokojących objawów ze strony układu rozrodczego i nie podjęły jeszcze współżycia płciowego. Wskazane jest jednak, by pierwsza wizyta u specjalisty miała miejsce w okresie po pierwszej miesiączce i przed podjęciem aktywności seksualnej – ginekolog może udzielić pacjentce wielu cennych wskazówek w intymnych sprawach.
Odpowiedni moment na badanie ginekologiczne to okres pomiędzy zakończeniem menstruacji a owulacją. Wówczas lekarz może dokładnie obejrzeć szyjkę macicy i pobrać materiał potrzebny do wykonania cytologii (bezbolesnego badania przesiewowego w kierunku raka szyjki macicy). Co więcej, w pierwszej połowie cyklu brzuch jest mniej napięty, więc pacjentka odczuwa mniejszy dyskomfort podczas czynności diagnostycznych. Wizyta u ginekologa jest konieczna, jeśli kobieta zaobserwuje u siebie któryś z poniżej wymienionych symptomów:
- nieregularne lub bardzo bolesne miesiączki,
- brak miesiączki,
- upławy,
- plamienia,
- świąd lub pieczenie okolic intymnych,
Powodem do pierwszej wizyty u ginekologa jest planowane rozpoczęcie współżycia płciowego, zwłaszcza jeśli młodej kobiecie potrzebne są środki antykoncepcyjne.
Jak działa kobiecy układ rozrodczy? Dowiesz się tego z naszego filmu
Pierwsza wizyta u ginekologa – jak się przygotować?
Pierwsze spotkanie z ginekologiem może zaważyć na przyszłych odczuciach kobiety związanych z kontaktem z tym specjalistą, więc powinno upłynąć w dobrej atmosferze. Warto wybrać lekarza bardzo kompetentnego, a zarazem potrafiącego nawiązać dobry kontakt z pacjentką. Poszukując specjalisty, można przeprowadzić wywiad wśród znajomych czy zapoznać się z rekomendacjami w internecie. Pacjentka zawsze ma prawo wyboru płci ginekologa. By czuć się swobodniej podczas pierwszej wizyty, młode dziewczyny mogą zdecydować się na konsultację u lekarki. Nie oznacza to jednak, że spotkanie z ginekologiem mężczyzną jest gorszym rozwiązaniem. Wiele kobiet preferuje ich opiekę, utrzymując, że są bardziej delikatni i budują swobodniejszą atmosferę podczas wizyty.
Wybierając się do ginekologa, warto pamiętać, że nie będzie go interesował wygląd pacjentki, a wyłącznie stan jej zdrowia. Przygotowanie do wizyty nie musi zatem obejmować depilacji bikini ani żadnych innych zabiegów estetycznych. Niewskazane jest wręcz używanie jakichkolwiek środków do higieny intymnej (dezodorantów, pudrów), ponieważ w przypadku ewentualnej infekcji mogą one zniekształcić jej obraz. Przed wizytą należy jedynie opróżnić pęcherz moczowy i podmyć się (czystą wodą lub z użyciem delikatnego mydła).
Aby badanie ginekologiczne było miarodajne, 2–3 dni przed konsultacją nie należy stosować leków dopochwowych ani wykonywać irygacji. Najlepiej też zrezygnować ze współżycia płciowego (o ile pacjentka już je podjęła). Ponieważ do badania należy rozebrać się od pasa w dół, dla własnego komfortu dobrze jest wybrać się do lekarza w tunice czy sukience.
O co zapytać ginekolog podczas pierwszej wizyty?
Każda wizyta u ginekologa rozpoczyna się wywiadem lekarskim, który służy ustaleniu celu konsultacji. W przypadku pierwszego spotkania jest on bardziej szczegółowy, ponieważ specjalista musi od podstaw stworzyć dokumentację medyczną pacjentki. Ginekolog zapyta o:
- datę pierwszej i ostatniej miesiączki,
- przebieg cykli miesiączkowych (długość, regularność, ewentualne dolegliwości),
- przebyte schorzenia i zabiegi operacyjne dotyczące narządów rodnych,
- aktualne dolegliwości w okolicach intymnych,
- utrzymywanie kontaktów seksualnych (czy pacjentka rozpoczęła już współżycie, ma stałego partnera, odczuwa dolegliwości podczas stosunku itp.),
- historię położniczą (ewentualne ciąże, aborcje),
- choroby (rak piersi, szyjki albo trzonu macicy) w rodzinie.
Jeśli kobieta poinformuje lekarza, że jest to jej pierwsza wizyta, ginekolog z pewnością wytłumaczy jej cel i charakter kolejnych etapów badania. Warto także przygotować sobie listę pytań do specjalisty, ponieważ pacjentka ma prawo zadawać je na każdym etapie konsultacji.
Przebieg badania ginekologicznego
Badanie ginekologiczne odbywa się na specjalnym fotelu, na którym pacjentka układa się w pozycji półleżącej, opierając uda o podpórki (nogi muszą być odwiedzione na boki). Na początku lekarz stwierdza, czy istnieją jakiekolwiek nieprawidłowości w obrębie zewnętrznych narządów płciowych. Kolejnym etapem jest badanie służące ocenie stanu śluzówki i wydzieliny z pochwy, a także szyjki macicy i śluzu szyjkowego. Wykonuje się je za pomocą wziernika rozszerzającego ściany pochwy (jego zastosowanie pozwala na pobranie wymazu do badań laboratoryjnych, m.in. cytologii). Ocena stanu wewnętrznych narządów płciowych – macicy, jajowodów i jajników – wymaga badania palpacyjnego, które lekarz wykonuje, wkładając dwa palce do pochwy pacjentki, drugą rękę ułożywszy na jej brzuchu. Jeśli kobieta nie podjęła jeszcze współżycia płciowego i badanie może uszkodzić błonę dziewiczą, wykonuje się je przez odbyt. Można także zastąpić je badaniem ultrasonograficznym (USG) przez powłoki brzuszne. Wszystkie czynności ginekologa służące diagnostyce są bezbolesne.
Podczas każdej wizyty warto poprosić ginekologa o zbadanie piersi, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych zmian zapalnych lub nowotworowych.
Zobacz nasz film i poznaj historię Pani Iwony, która nie była u ginekologa od 14 lat
