Naprotechnologia to metoda leczenia niepłodności, która opiera się głównie na naturalnych sposobach planowania rodziny i dokładnym poznaniu działania ludzkiego organizmu – analizie fizjologicznych i biochemicznych procesów. Wyklucza stosowanie bardziej zaawansowanych technik wspomaganego rozrodu. Przez część społeczeństwa określana bywa alternatywą in vitro. Postrzegana jest jako bardzo skuteczna i nieinwazyjna metoda.
Co to jest naprotechnologia?
Niepłodność stanowi dość częsty problem w polskim społeczeństwie. Według danych Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w celu podjęcia leczenia niepłodności do specjalistów zgłasza się aż 1,5 mln par. Jednym z częściej podejmowanych rozwiązań jest in vitro. Niestety ze względu na poglądy nie wszystkie pary decydują się na sztuczne zapłodnienie. Wówczas rozwiązaniem może być naprotechnologia.
Naprotechnologia jest tłumaczeniem angielskiego słowa naprotechnology, będącego skróconą formą określenia Natural Procreative Technology (NaProTechnology), czyli technologia naturalnej prokreacji.
Naprotechnologia została stworzona w 1991 roku przez Thomasa W. Hilgersa. W 2004 roku wydał on podręcznik „The Medical and Surgical Practice of NaProTECHNOLOGY”, czyli „Medyczna i chirurgiczna praktyka naprotechnologii”, będący kompendium wiedzy w tej dziedzinie. Badacz wychodzi z założenia, że większość przypadków niepłodności wynika z nieprawidłowego sposobu diagnozowania ich przyczyny. Metoda ta rozwija się dynamicznie w Polsce od 2007 roku.
Na czym polega naprotechnologia?
Naprotechnologia opiera się na bardzo dokładnej, codziennej obserwacji organizmu kobiety i śledzeniu jej cyklu miesięcznego. W tym celu zastosowanie ma model Creightona, który pozwala określić dni płodne i niepłodne. Na tej podstawie tworzy się optymalny moment współżycia. Kobiety każdego dnia przez 3 miesiące prowadzą dziennik, w którym notują: pomiary temperatury, informacje o ilości i rodzaju śluzu, ogólne samopoczucie, moment owulacji, długość całego cyklu i poszczególnych jego faz, intensywność krwawień miesiączkowych i występowanie innych wydzielin z pochwy lub plamień między miesiączkami.
Następnym krokiem jest wykonanie badań hormonalnych, laboratoryjnych i obrazowych, na podstawie których lekarz stawia diagnozę i ustala pierwotną przyczynę niepłodności. Możliwe staje się określenie odpowiedniej terapii. Zastosowanie ma m.in. leczenie hormonalne, antybiotykami i ginekologiczne oraz zmiana stylu życia. W niektórych przypadkach stosuje się tzw. surgical NaProTECHNOLOGY – chirurgię naprawczą i rekonstrukcyjną, która pozwala przywrócić fizjologiczne funkcje narządów rozrodczych. Przeciętna długość leczenia przy użyciu metody naprotechnologii trwa 24 miesiące, ale na rezultat można oczekiwać nawet 5–7 lat. Niekiedy okazuje się, że para cierpi na nieuleczalną bezpłodność.
Jakie są przyczyny niepłodności? Przekonaj się - zobacz film:
Naprotechnologia – skuteczność
Skuteczność naprotechnologii nie odnosi się do odsetka ciąż, a uwzględnia wyłącznie trafnie postawione diagnozy określające przyczyny niepłodności. Badania przeprowadzone przez Thomasa Hilgersa i zespół pod kierownictwem Josepha Stanforda dostarczają informacji na temat wskaźników ciąż po leczeniu metodą naprotechnologii, które w przypadku endometriozy wynoszą 45%, 65% i 78% odpowiednio dla 12, 24 i 36 miesięcy trwania terapii. Z kolei gdy przyczyną niepłodności był zespół policystycznych jajników, wskaźnik ciąż oszacowany został na 40%, 65% i 90% odpowiednio po 12, 24 i 48 miesiącach leczenia.
Dla których kobiet przeznaczona jest naprotechnologia?
Płodność małżeńską należy rozważać jako całość, więc naprotechnologia odnosi się także do mężczyzn. Z naprotechnologii skorzystać mogą kobiety z zaburzeniami owulacji i hormonalnymi, torbielami jajników, zespołem policystycznych jajników, nieregularnymi krwawieniami, nieprawidłową wydzieliną z dróg rodnych, poronieniami i depresją poporodową. Kontrowersyjną kwestią jest naprotechnologia a endometrioza. Metoda ta nie będzie skuteczna u osób z nieodwracalnymi zmianami po endometriozie. Naprotechnologia, jako metoda leczenia niepłodności, nie będzie też pomocna dla kobiet zmagających się z problemami genetycznymi, uszkodzeniami narządów rozrodczych i defektami anatomicznymi, takimi jak brak jajników, macicy czy jajowodów.
Endometrioza może być przyczyną niepłodności u kobiet:
Naprotechnologia a in vitro – porównanie
Naprotechnologia i in vitro znacznie się od siebie różnią. Naprotechnologia dąży do ustalenia i wyleczenia przyczyn niepłodności, a następnie naturalnego poczęcia. Z kolei in vitro zakłada, że wszystkie naturalne sposoby poczęcia dziecka zostały wyczerpane i jedynym rozwiązaniem są metody medycznie wspomagane. Porównując in vitro i naprotechnologię, nie sposób nie poruszyć kwestii etycznych. W in vitro wytwarza się większą liczbę zarodków, z których wybierane są te wykazujące największe prawdopodobieństwo przyjęcia, a pozostałe z nich przetrzymuje się w warunkach laboratoryjnych. Dla osób, zdaniem których moment zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik stanowi początek istnienia człowieka, sytuacja ta stoi w sprzeczności z sumieniem. W przypadku naprotechnologii nie pojawiają się takie problemy natury ideologicznej. Celem takiego postępowania jest przywrócenie zdrowia, a nie tylko uzyskanie potomstwa, jak ma to miejsce w przypadku technik wspomaganego rozrodu. Chodzi o zastosowanie nowoczesnej technologii, aby przywrócić fizjologiczny stan płodności, zgodny z naturą ludzkiego ciała.
Bibliografia:
1. Kupczak J., Naprotechnologia a zapłodnienie in vitro – różnica antropologiczna, „Forum Teologiczne”, 2011, XII, s. 177-190.
2. Czerniak J., Naprotechnologia – dobra diagnostyka i skuteczne leczenie, „Teologia i Moralność”, 2017, 2(22), s. 141-161.
3. Marynicz-Hyla M., Naprotechnologia - szanse i wyzwania, „W cieniu czepka”, 2012, 5(247), s. 18-19.
