Ta metoda ma zastosowanie m.in. w ginekologii. Pozwala na leczenie schorzeń układu płciowego, w tym torbieli jajników, polipów, endometriozy czy ciąży pozamacicznej. Laparoskopia bywa używana też w celach diagnostycznych.
Rodzaje i laparoskopia torbieli jajnika – małoinwazyjna metoda leczenia torbieli
Torbiel jajnika to najczęściej zmiana łagodna umiejscowiona na zewnątrz jajnika, w jego wnętrzu lub ścianie. Torbiele na zewnątrz jajnika mogą być uszypułowane lub nie. Przeważnie torbiele jajników nie dają objawów, ale mogą powodować wzdęcia, bóle brzucha, częstomocz i zaparcia, jeśli cysty są duże. Torbiel w zależności od jej rodzaju, może mieć średnicę nawet kilkunastu centymetrów.
Typy torbieli jajników to:
- torbiele czynnościowe, np. w przebiegu zespołu policystycznych jajników lub przerośnięty i przekształcony w cystę na skutek zaburzeń hormonalnych pęcherzyk Graafa – te torbiele przeważnie znikają samoistnie i nie wymagają usuwania,
- torbiele endometrialne, w tym „torbiele czekoladowe” – powstają w przebiegu endometriozy, czyli niekontrolowanego rozrostu endometrium w różnych częściach układu płciowego, a czasem też w jamie brzusznej, tzw. torbiele czekoladowe są niebezpieczne, ponieważ zawierają wydzielinę miesiączkową i mogą pęknąć,
- torbiele zawierające komórki różnych tkanek, tzw. potworniaki – mogą składać się m.in. z włosów, skóry i fragmentów tkanek narządów.
Więcej o zabiegach laparoskopowych dowiecie się z filmu:
Przebieg laparoskopii jajnika
Przed zabiegiem laparoskopii torbieli jajnika wykonuje się niezbędne badania krwi oraz aktualne badanie ultrasonograficzne przezpochwowe, zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej i elektrokardiografię (EKG). Laparoskopię jajnika wykonuje się pod narkozą, więc przed zabiegiem należy odbyć wywiad z anestezjologiem. W dniu zabiegu ze względu na znieczulenie ogólne osoba operowana nie powinna nic jeść ani pić, należy zrezygnować także z kolacji dnia poprzedniego.
Po znieczuleniu chirurg wykonuje otwór w powłokach brzusznych przez który wprowadza endoskop ze źródłem światła oraz kamerą pozwalającą zobaczyć wewnętrzne tkanki i narządy w dużym powiększeniu. Jednocześnie do brzucha pompuje się dwutlenek węgla. Gaz ten rozciąga powłoki brzuszne, dla lepszej widoczności i precyzji działania w dalszych etapach zabiegu.
Wykonuje się też dwa kolejne otwory w powłokach brzusznych – przez nie wprowadzane są specjalne, odpowiednio pomniejszone narzędzia niezbędne do usunięcia torbieli jajnika. Lekarz usuwa torbiel, wyprowadza ją z organizmu jednym z wykonanych wcześniej otworów, a następnie wypuszcza z jamy brzusznej wtłoczony gaz. Rany są zaszywane, a szwy zdejmuje się po od 7 do 12 dni po zabiegu, w zależności od prędkości ich gojenia.
Jeśli zachodzi taka potrzeba, można przy użyciu tej metody chirurgicznej usunąć nie tylko cystę, ale cały jajnik. Usunięcie jajnika laparoskopowo przebiega tak samo jak usunięcie torbieli.
Możliwe powikłania po laparoskopii jajnika, zalecenia po zabiegu
Po laparoskopii jajnika w szpitalu kobieta spędza przeważnie dobę, czasem kilka dni. Zależy to m.in. od przebiegu operacji i reakcji organizmu na znieczulenie.
Potencjalne powikłania po laparoskopii torbieli jajnika lub jajnika to:
- uszkodzenie jelit,
- ból brzucha,
- przedłużające się krwawienie z dróg rodnych,
- zaburzenia miesiączkowania – w pierwszym cyklu po zabiegu zwykle nie pojawia się miesiączka, w kolejnych może być nieregularna, krótka lub skąpa, organizm potrzebuje przeważnie kilku miesięcy, by cykl menstruacyjny wrócił do normy.
Po zabiegu kobieta powinna stosować się do zaleceń lekarskich. To znacznie przyspiesza powrót do zdrowia. Po laparoskopii ginekologicznej należy:
- stosować dietę lekkostrawną, wykluczającą alkohol, napoje gazowane oraz produkty wzdymające, np. rośliny strączkowe,
- unikać zaparć – warto spożywać błonnik pokarmowy i pamiętać przy tym o nawadnianiu, zaleca się wypijanie nie mniej niż 2,5 litra niegazowanej wody dziennie,
- nosić przewiewną bieliznę,
- unikać kąpieli w wannie na rzecz prysznica,
- unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, szczególnie dźwigania i ponoszenia ciężkich przedmiotów,
- zadbać o odpoczynek,
- spacerować, wykonywać lekkie ćwiczenia,
- pielęgnować rany pooperacyjne.
Wznowienie współżycia możliwe jest po ustąpieniu dolegliwości bólowych, a najlepiej po kontroli lekarskiej w wyznaczonym terminie, jeśli lekarz nie zaleci inaczej.
Zobaczcie, jakie zalety ma technika laparoskopwa w urologii:
