Usunięcie pęcherzyka żółciowego metodą laparoskopową jest możliwe u osób otyłych i pozwala im na szybszy powrót do zdrowia niż po tradycyjnej operacji. W przypadku laparoskopii ginekologicznej zaletą jest nie tylko szybka rekonwalescencja, ale też zminimalizowane ryzyko powstawania zrostów i blizn, które mogą utrudniać zajście w ciążę.
Co to jest laparoskopia i na czym polega? Jakie są wskazania do laparoskopii?
Laparoskopia to rodzaj zabiegu, który polega na wykonaniu niewielkich otworów w powłokach ciała i wprowadzeniu przez nie laparoskopu. Laparoskop jest wziernikiem ze źródłem światła i kamerą z dużym przybliżeniem. Pozwala obejrzeć wnętrze badanego obszaru bez konieczności otwierania chorego.
W laparoskopii diagnostycznej można nie tylko obejrzeć wnętrze jamy brzusznej, ale też pobrać do badania wycinki tkanek. Laparoskopia zwiadowcza, bo tak też nazywa się laparoskopię diagnostyczną, pozwala wykryć nawet niewielkie zmiany chorobowe czy krwawienia.
Przeprowadza się też laparoskopowe operacje. Oprócz laparoskopu wprowadza się do brzucha narzędzia pozwalające na bezpieczne usunięcie wybranych tkanek.
Laparoskopię wykonuje się pod narkozą. Podczas zabiegu do brzucha wtłacza się dwutlenek węgla. Gaz unosi powłoki i rozszerza jamę brzuszną.
Laparoskopia ginekologiczna: diagnostyka, zabiegi, zalecenia po laparoskopii
Laparoskopia ginekologiczna ma zastosowanie w leczeniu niepłodności, w leczeniu endometriozy, guzów i torbieli oraz chorób nowotworowych. Stosuje się ją także do przerwania ciąży pozamacicznej.
Laparoskopia jajowodów pozwala ocenić ich drożność, a także usunąć ewentualne przeszkody dla komórki jajowej. Laparoskopia macicy to zabieg pozwalający na usunięcie zmian chorobowych tego narządu. Laparoskopia mięśniaka macicy niesie mniejsze ryzyko powikłań po zabiegu i przyspiesza rekonwalescencję w stosunku do operacji wymagającej otwarcia jamy brzusznej. Możliwe jest też laparoskopowe usunięcie macicy, ale wymaga to pofragmentowania jej i wyciągnięcia z jamy brzusznej kawałek po kawałku.
W leczeniu ginekologicznym stosuje się też laparoskopię torbieli. Laparoskopowe usuwanie torbieli daje szansę na zachowanie funkcjonalności jajnika dzięki temu, że zabieg jest bardzo precyzyjny (w dużym powiększeniu obrazu).
Laparoskopia w endometriozie jest nieoceniona, ponieważ pozwala usunąć nieprawidłową śluzówkę macicy z wielu miejsc jednocześnie. Jest też mniejszym obciążeniem dla organizmu niż wielogodzinna operacja przez powłoki brzuszne i pozwala na usunięcie nawet niewielkich fragmentów endometrium z miejsc, gdzie nie powinno go być.
Na drugi dzień po laparoskopii ginekologicznej kobieta może wrócić do domu. Po zabiegu jeszcze tego samego dnia powinna wstać z łóżka. Rekonwalescencja przebiega szybciej, jeśli operowana zastosuje się do wskazań lekarskich dotyczących postępowania po operacji. Zaleca się m.in. stosowanie diety lekkostrawnej, picie około 3 litrów płynów dziennie, unikanie zaparć, a także spacery. Po zabiegu nie powinno się forsować ani podnosić ciężkich rzeczy. Szwy po laparoskopii zdejmuje się po około 10 dniach od zabiegu.
Miesiączka po laparoskopii ginekologicznej może nie wystąpić w najbliższym cyklu z powodu stresu i dużego obciążenia dla organizmu, jakim jest narkoza. Z zaburzeniami miesiączkowania po laparoskopii powinny liczyć się te osoby, u których zabieg wymagał usunięcia jajnika bądź ingerencji w endometrium, czyli błonę śluzową macicy.
Laparoskopia w ciąży jest częściej wybieraną metodą operacji niż tradycyjny zabieg, ponieważ jest o wiele bezpieczniejsza dla matki i płodu. Stosuje się ją w przypadku konieczności usunięcia wyrostka robaczkowego, w leczeniu niedrożności jelit, kamieni nerkowych, przepukliny, torbieli jajników, chorób śledziony oraz zapalenia pęcherzyka żółciowego czy raka.
Laparoskopia woreczka żółciowego: przebieg, zalecenia po zabiegu
Pęcherzyk żółciowy, zwany potocznie woreczkiem żółciowym, przechowuje i zagęszcza żółć, która jest niezbędna w procesie trawienia tłuszczów. Zdarza się, że w pęcherzyku powstają kamienie, powodując jego stan zapalny i silny ból. Wtedy konieczne jest usunięcie pęcherzyka. Laparoskopia woreczka żółciowego rozpoczyna się od podania choremu narkozy. Następnie lekarz wykonuje 3 lub 4 niewielkie nacięcia i wprowadza nimi do jamy brzusznej laparoskop i pozostałe niezbędne narzędzia. Do jamy brzusznej wtłaczany jest dwutlenek węgla.
Gdy widoczność jest odpowiednia, chirurg wycina pęcherzyk żółciowy i zabezpiecza miejsce po jego usunięciu. Gaz z jamy brzusznej jest usuwany, a nacięcia zszywane. Zdjęcie szwów po laparoskopii pęcherzyka żółciowego możliwe jest już po 7-10 dniach od operacji.
Czas trwania zabiegu laparoskopii woreczka żółciowego wynosi od 30 do 90 minut. Po zabiegu konieczne jest przestrzeganie zaleceń, w tym rezygnacji z intensywnego wysiłku fizycznego, podnoszenia ciężkich przedmiotów, stosowania diety specjalnej dla osób po usunięciu pęcherzyka żółciowego oraz picie około 3 litrów płynów dziennie.
Powikłania po laparoskopii
Zabieg laparoskopii, mimo że jest mało inwazyjny, to jest ingerencją w tkanki wewnętrzne.
Możliwe powikłania po laparoskopii woreczka to
- krwawienie,
- zatrzymanie stolca,
- uszkodzenie dróg żółciowych,
- ból brzucha po laparoskopii.
Potencjalne powikłania po laparoskopowym usunięciu torbieli jajnika to brak miesiączki, ból brzucha i krwawienie. Powikłaniem zabiegu laparoskopowego w jamie brzusznej może być też odma podskórna, opłucnowa, a nawet osierdziowa.
sprawdził lek. Michał Dąbrowski