Polub nas na Facebooku
Czytasz: 7 etapów w chorobie Alzheimera - czym się charakteryzują?
menu
Polub nas na Facebooku

7 etapów w chorobie Alzheimera - czym się charakteryzują?

Starsza pani i młoda kobieta oglądają album

Fot: lettas / fotolia.com

Etapy choroby Alzheimera różnią się od siebie nasileniem objawów, takich jak zaburzenia pamięci i problemy z codziennym funkcjonowaniem. Chorzy mają kłopoty z komunikacją, a z biegiem czasu z wykonywaniem najprostszych czynności, np. ubieraniem się.

Choroba Alzheimera to pierwotne zwyrodnienie mózgu, która objawia się zaburzeniami pamięci, zachowania i problemami z codziennym funkcjonowaniem. Przeciętna długość życia pacjentów z alzheimerem to około 10 lat.

Zobacz film: Na czym polega choroba Alzheimera? Źródło: 36,6

Choroba Alzheimera - etapy. Pierwsze symptomy

Etapy postępowania choroby Alzheimera zostały określone w Skali Oceny Nasilenia Otępienia. Nie można przewidzieć czasu trwania faz choroby. Są one różne u poszczególnych chorych. 

Etap I jest określany jako normalne funkcjonowanie i obejmuje brak istniejących zaburzeń. W tym czasie nie pojawiają się kłopoty z pamięcią, komunikacją, orientacją w czasie i przestrzeni, ani też codziennymi aktywnościami. 

W II etapie choroby widoczne są niewielkie zaburzenia, które dotyczą zapominania informacji bądź kłopotów ze zdolnościami poznawczymi. Objawy są jednak na tyle łagodne, że bliscy nie zauważają zmian w zachowaniu chorego. 

W III etapie rozwoju alzheimera określanym jako łagodne zaburzenia poznawcze ujawniają się pierwsze wyraźnie zauważalne deficyty. Przyjaciele i rodzina widzą problemy z pamięcią i obserwują zachowania nieadekwatne do sytuacji. Chory gorzej wykonuje swoje zadania w pracy, miewa kłopoty z przypomnieniem sobie nazwisk i pojedynczych słów. W przypadku podróżowania do nieznanych miejsc może się gubić. Odkłada przedmioty w niewłaściwych miejscach i ma trudności z ich odnalezieniem. Pojawiają się zaburzenia koncentracji, które są potwierdzane w testach klinicznych. Zaburzenia pamięci można wykryć w szczegółowym badaniu psychologicznym.

Fot. Fundacja TZMO.

Zobacz także: Alzheimer w młodym wieku

Alzheimer - faza I

Etapy 1-3 określają stopień zaburzeń poznawczych od ich braku do łagodnych zaburzeń. Kolejne etapy określane już są chorobą Alzheimera. W I, wczesnej fazie choroby Alzheimera, tzw. 4. etapie, chory zapomina bądź myli nazwy ulic, przedmiotów, a także imiona bliskich mu osób. Nie pamięta też o umówionych spotkaniach. Trudno się z nim porozumieć: zapomina słowa bądź myli ich znaczenie. Wypowiada się w sposób nieskładny, niepowiązany logicznie. Ma kłopoty z liczeniem. Widoczne są szybkie i gwałtowne zmiany nastrojów. Nieznaczące zdarzenia i nieporozumienia powodują złość u chorego. Najchętniej izoluje się od rodziny i przyjaciół, nie ma ochoty na wyjścia z domu i spotkania. Potrafi się samodzielnie ubierać i wykonywać codzienne czynności, nie ma też większych kłopotów z koordynacją ruchową. Funkcjonowanie utrudniają mu jednak problemy z pamięcią.

Zobacz film: Czy jest nadzieja w leczeniu choroby Alzheimera? Źródło: 36,6

II faza choroby Alzheimera

W 5. etapie, czyli II fazie alzheimera choroba jest w stadium średniego zaawansowania. Zaburzenia pamięci są coraz silniejsze: chory nie może sobie przypomnieć ani tego, co zdarzyło się przed chwilą, ani poprzedniego dnia. Nadal pamięta wydarzenia sprzed lat, ale nieprawidłowo umiejscawia je w czasie. Trudno przewidzieć jego zachowanie, jest bowiem nieadekwatne do rzeczywistości. Może oskarżać swoich bliskich o kradzież, kiedy ma problemy z odnalezieniem ubrań, pieniędzy bądź portfela. 

Jego słownictwo jest coraz uboższe, nie kończy rozpoczętych zdań i z opóźnieniem odpowiada na pytania. Dotyka go lęk spowodowany np. migającym światłem bądź ostrymi dźwiękami. Ma nieprecyzyjne ruchy -przykładowo, zapinanie guzików sprawia mu wielkie trudności. Pojawiają się zaburzenia równowagi, a chód chorego jest coraz wolniejszy. Doznaje przykurczy i odczuwa drżenia mięśni. Z trudnością wykonuje codzienne zadania. Może narazić na niebezpieczeństwo zarówno siebie, jak i swoją rodzinę, np. poprzez zostawienie włączonego gazu w mieszkaniu. W tym okresie chory powinien znajdować się pod całodobową opieką.

Zobacz także: Leki stosowane w chorobie Alzheimera

Faza III. Jak długo trwa ostatni etap choroby Alzheimera?

III faza, czyli etap 6.choroby określany jako zaawansowany trwa od 1-2 lat. W tym czasie osobowość pacjenta z alzheimerem zmienia się znacząco. Trudno przewidzieć jego zachowania, ma bardzo zmienne nastroje. Jest to najtrudniejszy etap dla chorego i jego najbliższych bądź opiekunów. Osoba cierpiąca na chorobę Alzheimera nie rozpoznaje wtedy praktycznie żadnego z krewnych. Zdarza się, że poznaje opiekuna. Chory mówi niewyraźnie, a sam nie rozumie wypowiedzi innych osób. Może powtarzać zapamiętane wyrażenia lub słowa. Nie potrafi samodzielnie jeść, siadać, wstawać, ani chodzić. Przestaje panować nad czynnościami fizjologicznymi. Praktycznie cały czas przebywa w łóżku, leżąc. 

Ostatni, 7. etap choroby jest określany jako faza terminalna. Obejmuje ciężkie otępienie i mocno utrudnioną komunikację z pacjentem. Wymawia on pojedyncze słowa, krótkie zdania, a po pewnym czasie wydaje jedynie dźwięki. Praca serca i płuc jest osłabiona, zdolność połykania i koordynacja ruchowa są mocno zakłócone. W organizmie zostały zaburzone nawet podstawowe funkcje. Widoczne jest, że chory powoli umiera. Opiekując się chorym na alzheimera, warto pamiętać, że jego zachowania i zmienne nastroje są podyktowane chorobą. Złośliwość i brak komunikacji nie zależą od niego. Pacjent jest uzależniony od tego, co dzieje się z jego organizmem i w pewnym momencie całkowicie zdany na łaskę swoich opiekunów. Spokój najbliższych i ich zrozumienie może zmniejszyć stres towarzyszący kontaktom z chorym.

Zobacz film: Jak sprawdzić czy ktoś cierpi na chorobę Alzheimera? Źródło: 36,6.

Fot. Fundacja TZMO.

Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
1334
51
Polecamy
Demencja starcza - jakie są etapy choroby?
Kiedy demencja jest odwracalna?
Demencja starcza - jakie są etapy choroby? Kiedy demencja jest odwracalna? TVN zdrowie
Alzheimer w młodym wieku - przyczyny, pierwsze objawy i kolejne etapy choroby
Alzheimer w młodym wieku - przyczyny, pierwsze objawy i kolejne etapy choroby TVN zdrowie
Demencja czy alzheimer?
Jak je odróżnić i co warto o nich wiedzieć?
Demencja czy alzheimer? Jak je odróżnić i co warto o nich wiedzieć? Dzień Dobry TVN
Schizofrenia prosta – czym się objawia i jak ją leczyć?
Schizofrenia prosta – czym się objawia i jak ją leczyć? Dzień Dobry TVN
Komentarze (13)
Córka
Moja mama również ma zdiagnozowanego Alzheimera, pierwsza moja bariera było to ze żaden psychiatra nie chciał przyjechać do mamy na wizytę domowa . Choroba pojawiła się w związku z innymi dolegliwościami . W końcu jakoś znalazłam przychodnie która wykonuje takie usługi w domu . Jestem bardzo zadowolona ze Pan doktor przyjechał do domu i ustawił moja mamę lekowo. wcześniej całe noce mialam nieprzespane mama ciagle się budziła i po kilka godzin nie spała , a ja z nią , w tej chwili po lekach śpi i na dzień tez bierze leki . Jeszcze chodzi ale nie jest w stanie nic przy sobie zrobić tzn. Higiena , posiłki , z dnia na dzień jest coraz słabsza , mowa stała się już bardzo niezrozumiała . Do tego cały czas chciałaby żeby przy niej być . Nie jestem a stanie tylko siedzieć z nią ponieważ są tez inne obowiązki do wykonania. Naprawdę jest bardzo ciężko opiekować się chorym z takim rozpoznaniem . Na dodatek tez jestem chora przeszłam trzy operacje kręgosłupa , po których nie ma wielkiej poprawy , ale myśle ze nie oddam mamy do żadnego ośrodka . Była i jest bardzo dobrym człowiekiem , w jakimś domu nie odnalazła by się , chyba żeby była nieprzytomna . Tez zle znoszę te chorobę , bo wysiłek który wkłada się w opiekę nad chorym na Alzheimera jest nie do opisania . Są dni kiedy sama potrzebuje opieki i odpoczynku , a tu nie ma jak . Myśle ze dam radę i dokończę swoją misje do końca . Trzymam kciuki za wszystkich którzy maja taki sam problem , damy radę .
Czytaj całość
Synowa
Teściowa, trafiła do mnie w tym roku. Z różnych względów nie odwiedzałam teściów przes ostatnie 13 lat. Teście mają 3 synów. Niestety mama była tak bardzo zaniedbana medycznie, że aż to jest nieprawdopodobne. Przez ostatnie może 50 lat brała leki na serce i nadciśnienie. Ja pozałatwiałam jej lekarzy od neurologa, psychiatry, chirurgów ( rak podstawnokomórkowy), ortopedy, dermatologa itp. Niestety etap choroby i wiek 83 lata , nie pozostawiają złudzeń, ba wszystko już za późno. Jakby trafiła 10 lat wcześniej możliwe, że byłoby chociaż odrobinę lepiej. Chciałam wystąpić do sądu o ubezwłasnowolnienie, żeby mieć kontrolę nad sprawami typowymi dla wyłudzań, nie ufam jednemu z synów. Niestety jak się okazuje synowa to nie rodzina. Szkoda mi jej bardzo, nie wiem jak długo dam radę, tym bardziej, że na wsparcie kogokolwiek nie mogę liczyć, nawet na własnego męża, ponieważ też się leczy już na to samo co mama. Ja pracuje zawodowo w dodatku na 3 zmiany. Myślałam o ZOL-u. Ale jestem tylko synową. Na prywatną opiekę mnie nie stać. Jestem chyba już na skraju wytrzymałości. Ba dodatek jeden z synów 4 lata temu podstępem wyłudził od mamy podpisanie bardzo niekorzystnego aktu notarialnego. Nie wiem już co robić. Mama wg powyższych norm jest na etapie 5. 

Czytaj całość
Joanna
Moja mama pierwsze objawy miala w marcu.Widziala ludzi których nie było.Kontakt byl doskonaly.Mama jest osoba rezolutna wesołą. Nagle z każdym miesiącem robiło się coraz gorzej. Minęło ledwo 11 miesięcy.Dzis ma cewnik,mowi pojedyncze słowa. Nie poznaje ludzi.Dzis wypowiedziała moje imię gdy ja bardzo o to prosiłam.Strasznie szybko to postepuje.Jestem zdruzgotana i nie przygotowana na każdy etap tej choroby.Serce mi peka.Mama nie chodzi sama się nie przekręcą. Jest pod wspaniałą opieka w domu seniora w Bornym Sulinowie. Los nas tam pokierował i wiem ze juz nic więcej nie mogę dla mamy zrobić.Chiciaz o tyle mam spokojne sumienie.Ale na takie zwroty jeśli chodzi o rodziców pomimo swojej dorosłości nigdy nie jesteśmy przygotowani.Choroba nieuleczalna rodziców i perspektywa śmierci jest niedowyobrażenia do momentu gdy będziemy musieli się z tym zmierzc.Dbajmy o siebie i się szanujmy bo czas tak szybko pędzi.
Czytaj całość
Renata
Moja mama jest chora,zaczęło się dość wcześnie bo miała ok 60 lat,rzekłbym książkowe,ale wtedy o Alzheimerze nawet nie pomyśleliśmy,pierwszy raz Tata zrozumiał ,że jest coś nie tak jak zgubiła się na wczasach na Campingu ,i wtedy badanie i diagnoza to, było jakieś 7 lat temu.
Teraz mama ma 70 lat i niestety choroba postępuje mimo,że bierze leki i plastry ,a my zajmujemy się nią najlepiej jak potrafimy.
Tata po etapie wypierania choroby jakby zaakceptował ten stan rzeczy,choć czasem ,jak ją przytula,a mama się uśmiecha do niego to mam wrażenie, że nie do końca......ma ciągle nadzieję,ze że już gorzej nie będzie.
Czytam różne fora i wypowiedzi i wiem,że jednak będzie coraz gorzej,też się zastanawiam jak im obojgu pomóc,co będzie lepsze bo już tato nie może ruszyć się na krok ,bo mama ma ataki paniki, tak jest do niego jako opiekuna przywiązania,że jak pójdzie do toalety to jest problem i choć jestem obok niej to nie czuje się pewnie.Powtarza w kółko jedno i to samo ,co powoduje ,że nie można nawet myśli skupić,jest jeszcze chodząca i samodzielnie załatwia swoje potrzeby,ale trzeba ją zaprowadzić,podać jedzenie etc...
Zastanawiam się nad dziennym ośrodkiem ,ale nie wiem czy to będzie dla niej ok ,dla taty na pewno by było wytchnieniem,ja jestem mocno czynna zawodowo ,ale i tak staram się chociaż 3 razy w tygodniu być u nich ,na weekend prawie zawsze,zrezygnowałam z wielu rzeczy na rzecz tej opieki,ale nie wyobrażam sobie inaczej,mama oddałaby mi życie i tak to czuję ,że mam dług do spłacenia,kiedyś byłam jej oczkiem w głowie,teraz chce by czuła,jak jest dla mnie ważna.Choć dziś świat jest nastawiony na tu i teraz ,to ją bym chciała,by moja córka miała dobry wzorzec,i wiem,że to co mam najcenniejsze w życiu to rodzinę .
Pewnie nie doświadczyłam jeszcze najgorszej strony tej choroby,ale mam nadzieję, że miłość do mamy da mi siły w tych trudnych chwilach.
Czytaj całość
ewelina
Nie dziwię się frustracji opiekunów, zwłaszcza że mamy w mamie czy taty w tacie już właściwie nie wiadomo ile jest. Temat jest ciężki dla rodzin a mało kto się nad tym pochyla. Otoczenie zapomina że w chorobie jest nie tylko pacjent i nie dostrzega jak to niszczy opiekunów chorego człowieka. Ja myślę że trzeba siebie chronić i dać z siebie tyle ile się może, nie więcej. W samolocie w obliczu niebezpieczeństwa maskę w pierwszej kolejności opiekun zakłada sobie a później dopiero dziecku bo jeśli sam nie będzie miał siły i możliwości to nie pomoże. Moja kuzynka ma ojca chorego, rodzina już szuka domu opieki ale długo walczyła z wyrzutami sumienia. Trzeba było samemu okupić to zdrowiem żeby podjąć taką decyzję bo taki mamy świat, pełen oczekiwań ale czasami po prostu się nie da im sprostać i nie wolno się dać zatopić razem z chorym. Trzeba siebie ratować.
Czytaj całość
Dominika
Szukam ojcu domu opieki, bo oszaleję. Dość tego. Mam gdzieś, gdzie trafi i jaka będzie opieka. Nie chcę go więcej widzieć.
Czytaj całość
Bebi
Zajmuję się matką od kilku lat.Chociaż matka miała troje dzieci rodzenstwo nie pomaga mi w opiece.Jest mi bardzo ciężko i stałam się bardzo nerwowa.Sama żyję w ciągłym bólu z powodu dyskopatii i bólów reumatycznych palców. Mam już dość ale co mam zrobić.
Czytaj całość
Ela
Moja mama chorowała 5 lat najgorszy okres trwał 9 miesięcy wtedy mama była już w ośrodku, choroba niszczyła moją mamę mnie i moją rodzinę , ja przypłaciła to chorobą - nowotworem , mój syn zawalił naukę mąż był u kresu sił i chciał rozwodu kto nie opiekował się bliskim cierpąiacym na tą chorobę nigdy nie zrozumie co przechodzą chorzy i ich rodziny
Czytaj całość
ok
we mnie jest mnostwo zlosci:(tez moja matka ma ta chorobe ale wiem ze wszystko jest spowodowane tym ze ludzie skupiaja sie jedynie na materii a ona jak wiadomo doprowadza jedynie do zguby:(nie rozumieja ze czlowiek to rowniez dusza ktorej nalezy poswiecic uwage...potem sa wlasnie problem:(gubia pamiec?:(pomijajac dusze gubia pamiec skad pochodzimy I dokad wracamy
Czytaj całość
Nick
Szkoda ,że lekarze nie rozpoznają tej choroby i nie informują rodziny że to właśnie to.Rodzina stara się i robi co może nie będąc świadoma bo są mylne diagnozy.A lekarze mają to gdzieś
Czytaj całość
Iwona
Również opiekuje się podopieczna w ostatniej fazie,czasami w myślach proszę "siłę wyższą"by ją zabrała.To już ani dla Chorej ani najbliższych nie jest znośne.Chic zarabiam godziwe pieniądze to mam poczucie bezsensu,a nawet że wydłużamy Jej cierpienie.Na pewno już w przyszłości nie podejmę się opieki nad tak ciężkim przypadkiem!
Czytaj całość
Ktoś
Straszna choroba wyczerpująca organizm chorego i naszego trzeba dużo cierpliwości mieć do chorego a mnie brakuje właśnie.... Za bardzo wrażliwą osobą jestem i wszystkim się przejmuję.
Te zmiany w mózgu i w zachowaniu chorej osoby wymaga dużo poświęcenia uwagi .
Czytaj całość
opiekun76
Boże znajdźcie w końcu lek na tego p***l***go Alzheimera
Czytaj całość
Nie przegap
Co oznacza i do czego prowadzi zanik kory mózgowej? Przyczyny i objawy schorzenia
Co oznacza i do czego prowadzi zanik kory mózgowej? Przyczyny i objawy schorzenia
Poziome ustawienie kości krzyżowej, co to jest?
Poziome ustawienie kości krzyżowej, co to jest?
Czym może być guzek w pachwinie udowej? Jakie objawy mogą towarzyszyć jego obecności i na jaką chorobę mogą wskazywać?
Czym może być guzek w pachwinie udowej? Jakie objawy mogą towarzyszyć jego obecności i na jaką chorobę mogą wskazywać?
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Kiedy i co można jeść po gastroskopii? Zalecenia po badaniu
Kiedy i co można jeść po gastroskopii? Zalecenia po badaniu
Orgazm wielokrotny – na czym polega i jak go osiągnąć?
Orgazm wielokrotny – na czym polega i jak go osiągnąć?